Gedichten
Mijn beelden van vrouwen gaan over het leven van alle dag. Geen grote gebeurtenissen. Maar toch er is meer. Door te dichten geef ik mezelf de ruimte om buiten de gangbare kaders te treden. Op deze wijze krijgen mijn hersenspinsels bestaansrecht.
Uitgedaagd tot het lezen van gedichten van Delphine Lecompte, die zich grote vrijheid permitteert in haar werk en haar fantasie de vrije loop laat, ben ik geïnspireerd beelden achter mijn beelden op te schrijven, te dichten.
Naast stille waarnemingen vullen absurde gedachten en wensen de gedichten. Iedere vrouw die ik heb uitgebeeld, draagt haar eigen verhalen in haar eigen context met zich mee.
Mij past het esthetische beeld even goed als het gedicht met onverwachte wendingen, een balorige uithaal, met soms een stap in het verleden of een andere cultuur, een kleingeestige of scherpe waarneming of een grote of kleine droom . Maar beiden kloppen beter als ze in elkaars verlengde worden gezien. Dat geldt niet alleen voor de beelden die spannender worden door de gedichten, maar ook voor het werk als geheel, als afspiegeling van mijn gedachten.
